Mikel I Maria H eta Ane E

UDAZKENAREN BALKOIOTIK

Tinbrearen HOTSAK (1) DEBLAUKI (2) esnatu duen gizonak-egiazke ITZARRI (3) dela konprobatu ahal izateko edo-iratzargailuari behin eta berriro BEHATZEN (4) dion bezala, berriro irakurri zuen gutuna Agustinek. Eta berriro...

Errealitatearen iratzargailuak justu esnatu zuela zirudienean, ez zen, ordea, errealitatearen uretan murgildu, errealitatearen ATARIRA (5) hurbildu ondoren ARESTIAN(6) zegoen ametsaren uretan PULUNPATU(7) baitzen, hala nola hondoko itsasoa dagoenean, non ia ertza UKITU(8) duten gai flotagarriek berriro egiten duten itsaslabarrerantz.

Bazkaltzera deitu zuten :

- Zer gertatzen zaik?

- ¿ Te pasa algo?

- No tienes buena cara.

-Tripako mina...

Eta arratsaldean, bakarrik gelan, Rosa bere burutik UXATU(9) nahi eta ezinean.
Idaztegiko kaxoitik Rosa gogorazten zuen koadroa atera zuen.
Jaungoikoa ala Rosa...

"... baina zer ESPERO(10) dezakezu bidegabetua dabilen ardi honetaz?"

Eta bat-batean argia egin zitzaion: ez ote zen hura, bada, Jainkoak bidaltzen zion aproba definitiboa? Ez al zuen Jainkoak beraz baliatu nahiko, desbidean zegoen ardi galdu hura desbidera zezan?

"Zeren zeruak poz handiagoa hartzen bait zuen ardi galdu bategatik hamar zuzenegatik baino".

Koadroa hartu eta hasierako tokitik eskegi zuen.