Ricardo
:
Yo
la
(
conocer
)
poco
.
(
Ser
)
muy
amable
.
Una
persona
muy
seria
.
(
Parecer
)
una
mujer
buena
.
De
pocas
palabras
,
pero
(
ser
)
muy
cariñosa
con
los
niños
.
Policía
:
(
¿
Ir
)
mucha
gente
a
su
casa
?
Ricardo
.
No
,
no
lo
creo
.
(
Dar
)
la
impresión
de
ser
una
persona
un
poco
solitaria
,
reservada
.
.
.
Ya
le
(
decir
)
que
(
hablar
)
poco
.
De
vez
en
cuando
la
(
visitar
)
un
señor
ya
bastante
viejo
,
(
tener
)
el
pelo
canado
y
(
estar
)
un
poco
calvo
aquí
adelante
.
.
.
(
Ser
)
muy
alto
y
delgado
,
muy
elegante
.
(
Ir
)
muy
bien
vestido
.
(
Llevar
)
gafas
.
Policía
:
¿
(
Hablar
)
Vd
.
con
él
?
Ricardo
:
No
,
pero
.
.
.
Policía
:
¿
Cuándo
(
ver
)
Vd
.
al
asesino
?
Ricardo
:
Lo
(
encontrar
)
la
misma
noche
que
(
matar
)
a
la
señora
García
.
Yo
(
entrar
)
en
la
portería
y
(
ver
)
a
un
hombre
.
(
Ser
)
bajito
,
ni
gordo
ni
delgado
.
Yo
no
(
poder
)
ver
sus
ojos
,
pero
(
ser
)
moreno
,
de
eso
estoy
seguro
.
Policía
:
Mire
Vd
.
estas
fotos
.
¿
Puede
reconocer
al
asesino
?
Ricardo
:
No
,
éste
no
es
,
tiene
la
cara
demasiado
redonda
y
la
nariz
demasiado
grande
.
No
,
éste
otro
tampoco
,
es
demasiado
viejo
.
Éste
.
.
.
éste
no
sé
.
.
.
Policía
:
¿
Cree
que
es
el
asesino
?
Ricardo
:
No
sé
,
pero
se
parece
a
él
.
Mire
éste
de
aquí
,
¡
qué
divertido
!
Policía
:
¿
Por
qué
se
ríe
?
¿
Qué
le
parece
gracioso
?
Ricardo
:
No
sé
.
.
.
tiene
las
orejas
muy
grandes
,
¡
parece
un
elefante
!
Policía
:
No
divague
:
conteste
sólo
a
mis
preguntas
.
¿
Es
éste
el
hombre
que
Vd
.
(
ver
)
la
noche
del
crimen
,
sí
o
no
?
Ricardo
No
,
no
,
pero
sus
orejas
.
.
.
Policía
:
Bueno
,
basta
hoy
nosotros
(
hablar
)
suficiente
.
En
caso
de
necesidad
le
llamaremos
otro
día
.
.
.
Ricardo
:
¡
Aquí
estoy
a
su
disposición
!
¡
Qué
divertido
este
trabajo
!
Ja
,
qué
orejas
.
.
.