. Εἰ ὁ μέγας ἡγεμὼν ἕτοιμός ἐστι τοῦτο ποιεῖν, οἷός τέ ἐστι τὴν ἐρίδα παύειν.
Οἱ ἄλλοι στρατηγοὶ τῷ μεγάλῳ ἡγεμόνι ἔλεγον· ‘‘Σὺ αἴτος εἶ πάντων τῶν κακῶν!’’
Οἱ ἄλλοι ἡγεμόνες σώφρονές εἰσιν, ὁ δ’ Ἀγαμέμνων ἕτοιμός ἐστι τὴν παῖδα ἀποπέμπειν.
Τότε οἱ Ἀχαιοὶ ἐν πάσῃ μάχῃ πολλὰ σώματα τῶν Τρώων εἰς τὸν Τάρταρον ἔπεμπον.
Οἱ ἄλλοι στρατηγοὶ τὸν Ἀγαμέμνονα, τὸν ἡγεμόνα αὐτῶν, ἄφρονα ἐνόμιζον.
Ὁ Ἀχιλλεύς πασῶν τῶν μαχῶν μετεῖχεν, ἀλλὰ νῦν καθίζει καὶ οὐδὲν ποιεῖ.
Τοῖς ἡγεμόσιν οὐκ ἔξεστι τοὺς ἀρίστους ἀγγέλους πρὸς τὸν μέγαν Ἀχιλλέα πέμπειν.
Οἱ ἡγεμόνες τῶν Ἀχαιῶν μάλα εὐδαίμονες ἦσαν· οἱ γὰρ Τρῶες ἤδη ἐγγὺς ἦσαν!
Οἱ ἄλλοι στρατηγοὶ ἔλεγον· ‘‘Μηκέτι σώφρων ἴσθι, ἀλλ’ ἄφρων, καὶ ἀπόπεμπε τὴν παῖδα καὶ πολλὰ δῶρα πρὸς τὸν Ἀχιλλέα!’’
