Saímos cando anoitece, marchamos canto canta o galo, e hai quen di que nos vé, cando lle pisan un calo.
É a osa máis grande do firmamento, para vela mellor buscas aumento
Redondo, redondo, como un pandeiro, quen me toma no verán debe empregar sombreiro
Polas varandas do ceo pasea unha doncela vestida de azul e branco e reluce como estrela
Son unha bola grandota, que xira constantemente e que desexa saber, onde meter tanta xente. Se xa sabes quen son eu eres moi intelixente.
