Cada unha das roscas ou molduras
dispostas de xeito concéntrico en torno dun arco. O conxunto destas crea unha portada abucinada. Son propias da arquitectura románica e gótica.
Empieza por
B
Parte inferior da columna sobre a que
repousa o fuste. Adoita combinar molduras
diversas.
Empieza por
C
Técnica de pintura que utiliza contrastes de luces y sombras.
Empieza por
D
Cada unha das pezas en forma de cuña nas que se divide a estrutura do arco.
Empieza por
E
Engrosamento do fuste dunha columna, na súa parte central, para corrixir as desviacións da perspectiva e conseguir que pareza recta en lugar de cóncava.
Empieza por
F
Corpo cilíndrico da columna que constitúe a parte entre a base e o capitel.
Contiene la
G
Xénero de pintura que representa seres inanimados, como animais mortos e vexetais, así coma obxectos e útiles diversos.
Contiene la
H
Triángulo curvo que soporta unha cuberta semiesférica ou cúpula. Serve para pasar da planta cadrada á circular polo que se precisan catro pendientes.
Empieza por
I
Fiada de pedra ou ladrillo, a miúdo sobresaínte, sobre a que se asentan un arco ou unha bóveda.
Empieza por
L
Liña compositiva da figura humana en serpentina. Conforma un xiro violento sobre si mesma de modo que as figuras contrabalancen a cabeza, ombreiros e cadeiras.
Empieza por
M
Espazo cadrado que media entre dous triglifos no friso da orde dórica. Adoita ornamentarse con relevos ou simplemente con cor.
Empieza por
N
Espazo das basílicas paleocristiás situado na entrada principal e aberto ao patio porticado, reservado aos catecúmenos. Nas igrexas
románicas identifícase co vestíbulo da portada principal.
Contiene la
Ñ
Obra ou muro construído con
pedras ben labradas, rectangulares, en forma de paralelepípedo (iguais unhas ás outras) e de xuntas finas.
Contiene la
O
Aquelas que se aplican por igual sen graduación tonal nin efectos de claroscuro.
Empieza por
P
Soporte arquitectónico exento, de sección
cadrada, rectangular ou poligonal.
Contiene la
Q
Estrutura a modo de dosel apoiado en catro piares ou columnas que se sitúa sobre o altar ou sobre unha tumba.
Empieza por
R
Reprodución artística, escultórica ou pictórica ou tamén fotográfica, dunha persoa, ou tamén dun animal. Pode ser individual ou de grupo; de corpo enteiro, de medio corpo ou de busto; realizado tanto en pintura como en escultura ou en fotografía.
Contiene la
S
Soporte arquitectónico de base circular e fuste helicoidal.
Empieza por
T
Elemento arquitectónico con forma de rectángulo saínte e surcado por tres acanaladuras verticais–glifos-, que serve de
decoración.
Contiene la
U
Cuberta semiesférica xerada pola rotación dun arco que cobre un espazo de planta circular, poligonal ou cadrada. Nestes dous últimos casos precisa apoiarse sobre pendentes (pechinas) ou trompas.
Empieza por
V
Superposición de finas capas de
pintura transparente sobre outras de cor opaca. Esta técnica, propia do óleo, suaviza os tons e ofrece unha especial luminosidade a modo dun velo transparente.
Empieza por
X
Cada un dos elementos verticais que sostén a parte superior (arco ou lintel) que pecha un vano sempre que non sexan columnas.
Contiene la
Z
Elemento vertical, en forma de columna ou piar, que divide en dúas partes a anchura ou luz dun vano, fiestra ou porta.
