a última división da escala temporal xeolóxica, dentro do que compón o Eón Fanerozoico (iniciado fai fai 541 millóns de anos e culmina nos nosos días presentes), xunto ás eras Paleozoica e Mesozoica. A Era Cenozoica comezou coa extinción dos dinosauros fai 66 millóns de anos aproximadamente. O seu nome provén dos vocábulos gregos kainós (“novo”) e zoe (“vida”, “animal”), significando así “vida nova”.
Trátase dun Eón que comezou fai aproximadamente 2500 millóns de anos e durou ata fai 542 millóns de anos. Durante este período de tempo existiron grandes cambios transcendentais no planeta Terra entre os que enumeramos a aparición dos primeiros organismos fotosintéticos e o aumento do osíxeno na atmosfera. É dicir, durante este Eón o noso planeta se convección un lugar habitable.
O inicio desta etapa temporal, que durou máis de 290 millóns de anos, sitúase fai 542 millóns de anos coa disolución do supercontinente Pannotia e culmina fai 251 millóns, co inicio do Mesozoico e a formación do supercontinente Pangea.
Coñecida zoológicamente como a era dos dinosauros ou botánicamente como a era das cícadas, desenvolvéronse amplamente os vertebrados, sobre todo os réptiles, polo que á Era Secundaria chámaselle tamén a Era dos réptiles ou Era dos Dinosauros. Nesta era aparecen tamén os mamíferos, as aves e as angiospermas ou plantas con flores.
En este período de tiempo, cuyo nombre deriva de Hades, dios de los infiernos, se produjo la formación de la Tierra en el entorno del Sistema Solar. Sobre el origen de la Luna existen dos teorías: que poco después de la formación de la Tierra impactó un cuerpo rocoso del tamaño de Marte desgajándose la Luna o que era un planeta enano y fue capturado por la atracción gravitatoria.
o inicio da evolución da cortiza terrestre comezou fai aproximadamente 4.000 millóns de anos, unha vez que a Terra estivo formada, nos seus estadios xeolóxicos e atmosféricos máis primitivos. Finalizou máis ou menos fai uns 2.500 millóns de anos, dando inicio ao Eón Proterozoico.
