Nekazariek oso bizitza gogorra zuten baina jauntxoen hilabete amaieran janaria erosteko soldata txiki bat ematen zietenez, jatekorik ez zitzaien falta.
Nekazari libreak bizi zitezkeen nahi zuten lekuan, baina jauntxoen morroiak, aldiz, ezin zuten lantzen zuten lurretik alde egin.
Nekazarien seme-alabak ez ziren lanean hasten goi mailako ikasketak bukatu arte.
Nekazarien jantzi ia guztiak artilezkoak ziren eta beraiek egindakoak.
Ordurarte, sakabanatuta bizi ziren nekazariak, gaztelu, dorretxe edo eliza baten inguruan elkartzen hasi ziren herrixkak eratuz.
Nekazariak gazteluetako beheko solairuetan bizi ziren, goiko solairuetan soldaduak eta jauntxoak bizi baitziren
Haurrak lau edo bost urterekin hasten ziren lanean eta oso gazte ezkontzen ziren.
