Haurrak lau edo bost urterekin hasten ziren lanean eta oso gazte ezkontzen ziren.
Ordurarte, sakabanatuta bizi ziren nekazariak, gaztelu, dorretxe edo eliza baten inguruan elkartzen hasi ziren herrixkak eratuz.
Nekazariek oso bizitza gogorra zuten baina jauntxoen hilabete amaieran janaria erosteko soldata txiki bat ematen zietenez, jatekorik ez zitzaien falta.
Nekazarien seme-alabak ez ziren lanean hasten goi mailako ikasketak bukatu arte.
Nekazariak gazteluetako beheko solairuetan bizi ziren, goiko solairuetan soldaduak eta jauntxoak bizi baitziren
Nekazarien jantzi ia guztiak artilezkoak ziren eta beraiek egindakoak.
Nekazari libreak bizi zitezkeen nahi zuten lekuan, baina jauntxoen morroiak, aldiz, ezin zuten lantzen zuten lurretik alde egin.
